Silniki krokowe - gdzie się je stosuje?
Silniki krokowe są stosowane wszędzie tam, gdzie kluczowe znaczenie ma możliwość precyzyjnego sterowania ruchem:
w szeroko rozumianej automatyce ? w mechanicznych urządzeniach regulacyjnych (np. automatycznych zaworach);
w urządzeniach pomiarowych np. zegarach elektronicznych do przesuwania wskazówek;
w robotyce ? do sterowania ruchem ramion robotów, kół w automatycznych wózkach widłowych itp.;
w drukarkach igłowych i atramentowych oraz ploterach ? do sterowania ruchem głowicy drukującej/igły i przesuwu papieru/folii;
w napędach CD/DVD ? do sterowania ruchem głowicy czytającej zawierającej laser;
w samochodach ? odpowiada za obroty na biegu jałowym.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Silnik_krokowy
Czujnik - definicja
Czujnik, sensor ? fizyczne bądź biologiczne narzędzie będące najczęściej elementem składowym większego układu, którego zadaniem jest wychwytywanie sygnałów z otaczającego środowiska, rozpoznawanie i rejestrowanie ich.
W naukach technicznych czujnik to urządzenie dostarczające informacji o pojawieniu się określonego bodźca, przekroczeniu pewnej wartości progowej lub o wartości rejestrowanej wielkości fizycznej. W tym ujęciu układ czujnika składa się z:
czujnika,
przetwornika,
układu kondycjonowania sygnału,
układu telemetrycznego.
Najczęściej spotykanymi czujnikami są czujniki dostarczające informację w jednej z wielkości elektrycznych, takich jak: napięcie, natężenie prądu, opór elektryczny. Jest to spowodowane tym, iż prąd elektryczny to sygnał, który łatwo wzmocnić, przesłać na duże odległości, poddać dalszemu przetwarzaniu przy użyciu technik cyfrowych i komputerów, a także zachować go.
Powyższa definicja, uprzednio zmodyfikowana, mogłaby odnieść się równie dobrze do narządów w sensie biologicznym, szczególnie narządów zmysłów. Dzięki rozwojowi teorii systemów, termin ten wszedł również szeroko do nauk społecznych, szczególnie psychologii (kognitywizm).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Czujnik
Co spala diesel?
Paliwem spalanym w silniku wysokoprężnym jest zwykle olej napędowy lub (w przypadku wolnobieżnych silników wielkogabarytowych) mazut. Istotną cechą paliw dla silników wysokoprężnych jest liczba cetanowa, która świadczy o zdolności do samozapłonu. Ponadto paliwo musi spełniać funkcje smarne w układzie wtrysku paliwa, przez co paliwa alternatywne do silników wysokoprężnych (np. zużyty lub świeży olej roślinny ? zob. olej rzepakowy) do nowoczesnych systemów wtrysku nie nadają się, ponieważ istnieje możliwość zatarcia i zablokowania sadzami precyzyjnych otworków wtryskiwaczy. Ponadto jego liczba cetanowa jest niska co jest istotną wadą (zwiększa się znacznie zwłoka zapłonu i silnik wchodzi w obszar dymienia). Znacznie lepsze są estry olejów roślinnych (tzw. biodiesel). Zużycie tego paliwa jest wyższe o kilka procent, co wynika z mniejszej wartości opałowej niż oleju napędowego. Warto wspomnieć, że pierwszy silnik wysokoprężny, zbudowany przez Rudolfa Diesla zasilany był olejem arachidowym.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Silnik_o_zap%C5%82onie_samoczynnym#Zasada_dzia.C5.82ania