Krótki artykuł o depresji i stresie

kiedy możemy mówić o depresji? Jest to choroba, więc wymaga zdiagnozowania przez psychiatrę, i jeśli naprawdę podejrzewamy u siebie ten problem, to warto pójść...do lekarza. Depresja to nie jest zwykłe przygnębienie i nie musi b

Krótki artykuł o depresji i stresie Więcej informacji na temat stresu, depresji i lęków znajdziesz tutaj

Przygniębienie, czy depresja?

Każdy z nas ma czasami doła. Czasami wydaje nam się, że sprawa jest poważna, jednak kiedy możemy mówić o depresji? Jest to choroba, więc wymaga zdiagnozowania przez psychiatrę, i jeśli naprawdę podejrzewamy u siebie ten problem, to warto pójść...do lekarza. Depresja to nie jest zwykłe przygnębienie i nie musi być wywołana przez jakieś traumatyczne zdarzenie. Może się pojawić zupełnie bez powodu. Jeżeli jesteśmy tak bardzo zdołowani, że utrudnia nam to codzienne funkcjonowanie - to bardzo ważny sygnał alarmowy. Warto najpierw poszukać (np w internecie) szerszych informacji i znaleźć dobrego lekarza, który nie zignoruje naszych problemów.


Wikipedia - zaburzenia depresyjne:

Zaburzenia depresyjne lub depresja endogenna lub depresja ? są terminami najczęściej odnoszącymi się do endogennych zespołów depresyjnych, które występują w przebiegu chorób afektywnych (określanych także jako: zaburzenia afektywne, zaburzenia nastroju). Terminy te są stopniowo wypierane przez pochodzący z amerykańskiej klasyfikacji DSM-IV termin "duża depresja" (ang. major depression), którego odpowiednikiem w europejskiej klasyfikacji ICD-10 jest termin "epizod depresyjny". Należy jednak zaznaczyć, że choć zakresy znaczeniowe wymienionych określeń zachodzą na siebie, to nie są one w pełni równoznaczne i zostały stworzone dla różnych celów.

Epizod depresyjny (epizod depresji endogennej) może mieć miejsce zarówno w przebiegu choroby afektywnej jednobiegunowej, jak i choroby afektywnej dwubiegunowej - stąd, mówi się odpowiednio o depresji jednobiegunowej lub o depresji dwubiegunowej.

Niekiedy, termin depresja jest również stosowany w innym, szerszym znaczeniu - zespołu (ang. syndrome) objawów depresyjnych czyli zespołu depresyjnego. Zarówno zespoły depresyjne endogenne, jak i zespoły depresyjne o innym podłożu, mogą charakteryzować się występowaniem tych samych objawów psychopatologicznych, w szczególności: obniżenia nastroju (smutek, przygnębienie), niezdolności do przeżywania przyjemności (anhedonia), obniżenia napędu psychoruchowego i zaburzenia rytmu okołodobowego.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Zaburzenia_depresyjne


Wikipedia - definicja stresu

Stres jest definiowany w psychologii jako dynamiczna relacja adaptacyjna pomiędzy możliwościami jednostki, a wymogami sytuacji (stresorem; bodźcem awersyjnympotrzebne źródło), charakteryzująca się brakiem równowagi psychicznej i fizycznej. Podejmowanie zachowań zaradczych jest próbą przywrócenia równowagi.

W terminologii medycznej, stres jest zaburzeniem homeostazy spowodowanym czynnikiem fizycznym lub psychologicznym. Czynnikami powodującymi stres mogą być czynniki umysłowe, fizjologiczne, anatomiczne lub fizyczne.

Istnieją 3 typy definicji stresu1:

Stres jako bodziec ? sytuacje występujące w naszym otoczeniu mające naturalną zdolność do wywoływania napięcia i silnych emocji. Do teorii związanych z tym rodzajem definicji należą: teoria Elliotta i Eisdorfera, koncepcja Janisa oraz koncepcja zmian życiowych Thomasa Holmesa i Richarda Rahe?a.
Stres jako reakcja ? zarówno fizjologiczna jak i psychologiczna będąca odpowiedzią na działanie stresorów (sytuacji wywołujących stres). Do teorii związanych z tym rodzajem definicji należą: homeostatyczna teoria Waltera Cannona czy koncepcja Selyego (GAS, LAS).
Stres jako proces lub transakcja ? relacja między jednostką a otoczeniem: transakcyjny model Lazarusa, koncepcja Antonovsky'ego, koncepcja Hobfolla, koncepcja sytuacji trudnych Tomaszewskiego, regulacyjno-informacyjna teoria stresu Reykowskiego.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Stres


Lęki kontra fobie

Bywają i lęki irracjonalne (lub z pozoru irracjonalne), takie jak fobie. Trudno wytłumaczyć lęk przed dużą przestrzenią, czy też paranoidalny lęk przed zarazkami i brudem. Pająki ogólnie nie cieszą się sympatią, ale reagowanie na nie atakiem paniki z hiperwentylacją, nie jest normą (w skrajnych wypadkach atak fobii może spowodować zdjęcie, lub obrazek). Lek wysokości również jest powszechny, ponieważ nie ma de facto w tym nic dziwnego - boimy się spaść, mamy poczucie zagrożenia. Ale może on mieć oblicze chorobowe - własnie wtedy mówimy o fobii - jeżeli lęk jest tak silny, że utrudnia nam życie i jesteśmy temu całkowicie podporządkowani. Tego nie można lekceważyć, ponieważ taki stan ma tendencję do pogłębiania się. Warto się zastanowić nad terapią i dzięki niej zrozumieć, co tak naprawdę kryje się za tą fobią.



© 2019 http://sztuka.pisz.pl/