Największe emocje - tylko podczas wspinaczki!
Czy warto od czasu do czasu udać się na wspinaczkę? Czy taki sport może podobać się każdemu? Takie rozwiązanie staje się obecnie coraz bardziej popularne, dlatego warto spróbować swoich umiejętności i wybrać się na wspinaczkę górską przynajmniej raz! Taka forma rozrywki to nie tylko ogromne emocje, ale także wspaniałe przeżycie, które spodobać się może każdemu. Zamiast więc spędzać czas biernie i oddawać się nieustannie tym samym zajęciom, lepiej zorganizować czas o wiele ciekawiej i bardziej atrakcyjnie. Wspinaczka sprawdza naszą kondycję fizyczną, ale jednocześnie pozwala odprężyć się po ciężkiej pracy lub pozbyć się stresu związanego z codziennymi obowiązkami. Warto jej spróbować.
O karabinku wspinaczkowym
Karabinek ? podłużny, zbliżony rozmiarem do dłoni, metalowy pierścień z otwieranym zamkiem na jednym boku, służący do szybkiego i skutecznego połączenia elementów. Jeden z podstawowych składników sprzętu wspinaczkowego i speleologicznego, najczęściej fragment układu asekuracyjnego. Karabinek z technicznego punktu widzenia jest łącznikiem.
Nazwa pochodzi od zamykanego haka, na którym kawalerzyści odwieszali karabinki (z niemieckiego: karabinerhaken).
Typowy karabinek wspinaczkowy jest wykonywany ze stopów aluminium lub tytanu i cechuje się niską masą (rzędu kilkudziesięciu gramów) przy jednoczesnej dużej wytrzymałości mechanicznej.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Karabinek_(wspinaczka)
Z Wikipedii - asekuracja własna
Wspinanie z własną asekuracją wymaga znacznie większego doświadczenia niż wspinaczka sportowa. Prócz umiejętności wspinaczkowych wymagana jest wiedza z zakresu poprawnego zakładania punktów asekuracyjnych.
Do budowy przelotów podczas wspinaczki z własną asekuracją używa się kości biernych oraz mechanicznych (friendów), osadzanych w szczelinach i otworach skalnych, a także pętli zakładanych na turniczki lub duże bloki skalne, względnie przeciąganych przez skalne ucha. Poprawnie osadzony przelot powinien wytrzymać udar dużej siły działającej z określonego kierunku przy ewentualnym odpadnięciu, a ponadto nie powinien wypaść przy lekkich szarpnięciach w szerszym zakresie kierunków, związanych z ruchem liny przy wspinaniu się ponad osadzonym przelotem. Osadzanie kości w szczelinie skalnej w taki sposób, by ograniczyć ryzyko przypadkowego wypadnięcia, nazywane jest zacieraniem. Do wyjmowania zatartych kości (a także głęboko wsuniętych friendów) używa się jebadełka. Do przenoszenia dużej ilości szpeju, nieodłącznie towarzyszącemu wspinaczce z własną asekuracją, używa się szpejarek.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Asekuracja_w%C5%82asna